12. Niewinny - Harlan Coben

wydawnictwo: Albatros 

data wydania: 2006. 

ilość stron: 416

okładka: miękka 

Winny czy niewinny? Niejednokrotnie zastanawialiśmy się, czy dana osoba popełniła jakieś przestępstwo lub nawet najmniejszy występek. Mieliśmy wątpliwości, nawet jeśli ta osoba mówiła, że niczego nie zrobiła. Może utwierdzaliśmy ją w przekonaniu, że wierzymy jej, jednak w głębi duszy nie byliśmy do tego przekonani. Więc czy niewinny w "Niewinnym" jest naprawdę niewinny? 

Matt Hunter może śmiało powiedzieć, że jest szczęśliwym człowiekiem. Ma śliczną, niedawno poślubioną żonę, Olivię, pracę, kupiony dom, do którego niedługo się wprowadza i prawie udało mu się pogodzić ze zdarzeniami przed trzynastu lat. Tak, był w więzieniu. Tak, spowodował śmierć człowieka. Nie, nie chciał tego zrobić. Nawet o tym nie pomyślał. Ale stało się. Spędził w więzieniu cztery lata. Ale czy to ma jakieś znaczenie? 

Wraz z Olivią decydują się na zakup nowszej technologii telefonu. Kiedy Matt jest w pracy, a jego luba wyjechała na kilka dni, mężczyzna dostaje nagranie wideo z jej numeru. Na początku cieszy się, że kobieta o nim pamięta, jednak obejrzawszy je, uśmiech gdzieś znika. Na krótkim filmiku jest jego żona z jakimś facetem, Oboje są w perukach. Czyżby mogła mnie zdradzić? - zastanawia się. - A może ją porwano? Grożono jej? 
A jakie znaczenie w całej tej sprawie będą miały inne zdarzenia, np. śmierć zakonnicy? Trzeba dodać, że owa zakonnica miała implanty w piersiach... Tylko dlaczego? Co jeszcze się wydarzy? Jaką rolę odegra tu przeszłość Matta? 

Dużo pytań, odpowiedzi jak na razie brak. I bardzo dobrze, mam nadzieję, że w jakiś sposób zaintryguje was ta książka. 

Po "Niewinnego" sięgnęłam po raz drugi, aby przypomnieć sobie ową powieść. Uwielbiam Cobena, o czym piszę w kółko, więc nie jest rzeczą dziwną, że do dobrych książek się wraca. Jednak muszę przyznać, że czytając ją drugi raz, nie zrobiła już na mnie takiego wrażenia, jak za pierwszym razem. Owszem, jest dobra. Naprawdę dobra. Ale nie świetna, a jego książki przeważnie tak oceniam. Początek trochę mnie nudził, już sama rozmowa Matta z Olivią na temat zakupu telefonu była nieciekawa. Z każdą stroną jednak było lepiej. Fabuła jest naprawdę ciekawa; Coben potrafi uknuć intrygę, zainteresować i zaskoczyć czytelnika. Jestem naprawdę pod wrażeniem jego pomysłowości. Wprowadza wiele mylnych wątków lub takich, których nikt by się nie spodziewał. 

Nie jestem pewna, jak ocenić postaci. Sama osoba Matta wydaje mi się taka... monotonna. Nie przekonał mnie on do siebie. Dużo bardziej zaintrygowała mnie Loren Muse, którą naprawdę lubię. Olivia... Jeśli o nią chodzi, do większych zastrzeżeń nie mam, a reszta pobocznych bohaterów jest dobrze wykreowana. Ponadto ciekawiła mnie osoba nieżyjącej zakonnicy i jej tajemnice, których bym się nie spodziewała (mimo że już czytałam tą powieść, zdążyłam zapomnieć wszystkich ważnych szczegółów i zakończenia). 

A zakończenie... zaskakujące. Ale tego chyba nie muszę pisać. Coben zawsze zaskakuje, szczególnie na samym końcu, na ostatnich stronach. Reasumując, moja ocena: 7,5/10. Jeśli lubicie kryminały, polecam. 

Dzisiaj trochę taka krótka (przynajmniej tak mi się wydaje) recenzja, ponieważ jakoś brakuje mi słów. Ale na pocieszenie mogę rzec, że niedługo będzie kolejna opinia wraz z nowym stosikiem.:)