16. Cichy wielbiciel - Olga Rudnicka

wydawnictwo: Prószyński i S-ka

data wydania: 3 kwietnia 2012r.

ilość stron: 440 

okładka: miękka 

Kwiaty, prezenty, liściki miłosne... Która kobieta o tym nie marzy? Każda chciałaby mieć cichego wielbiciela. Przecież to takie romantyczne i słodkie. Ktoś się zakochał i ujawnia się powoli, wywołując w kobiecie fascynację i zaciekawienie. Jednak cichy wielbiciel musi wiedzieć, kiedy przestać, kiedy w końcu podejść do swojej miłości i powiedzieć jej o tym. Nie może być nachalny, nie może przestraszyć swej lubej. W przeciwnym wypadku nigdy nie zdobędzie uznania, a wszystko, co planował, rozsypie się w przeciągu jednej chwili... 

Julia jest zwykłą dziewczyną po studiach. Mieszka z koleżankami z uczelni, ma dobrą pracę, kochających rodziców i mężczyznę, który nie zawsze znajduje dla niej czas, ale naprawdę ją kocha. Julia żyje zwyczajnie, jak każda młoda kobieta. Pewnego dnia dostaje bukiet kwiatów, przysłany na adres biura. Jest zafascynowana; od razu dzwoni do Pawła, by podziękować mu za kwiaty. Niestety, okazuje się, że to nie narzeczony obdarował ją kwiatami. Kto więc za tym stoi? Kim jest cichy wielbiciel? 

Książkę czyta się szybko. Nie ma tu jakichś zbędnych trudności, uniemożliwiających przedarcie się przez kolejne strony. Powieść opisuje zwykłe z pozoru życie, takie, w jakim żyjemy na co dzień. Oczywiście nie biorę pod uwagę stalkera, bo przecież nie każdego ktoś prześladuje. Jednak muszę przyznać, iż nie do końca tego się spodziewałam, aczkolwiek ta książka nie mogłaby być pisana inaczej, ponieważ straciłaby swój urok. Styl pisania jest idealny dla "Cichego wielbiciela", przekazuje wszystko, co przekazane zostać musiało. Nic dodać, nic ująć. Owszem, miejscami coś tam mi się nie podobało, jak w każdej pozycji. Zawsze znajdzie się mały niuans, do którego się przyczepie. 

Postaci zostały bardzo dobrze wykreowane i przystosowane do zmieniającego się życia. Nie tylko Julia musiała borykać się z uporczywym wielbicielem; mężczyzna był tak zawzięty, że prześladował również jej znajomych, rodzinę... Robił wszystko, aby dostać się do Julii. Czytając "Cichego wielbiciela", pojawia się pytanie: jak ja zachowałabym się w takiej sytuacji? Można mniemać, iż nie popełniłabym tych błędów, co główna bohaterka. Bzdura. Mało kto byłby w stanie przeciwstawić się prześladowcy w taki sposób, by raz na zawsze się odczepił. Zależy to też od tego, jak uparty jest, ale to już inna sprawa. Kto z nas w pełni racjonalnie myślałby, jak się uwolnić? Naszymi myślami zawładnąłby stalker, a my nawet nie bylibyśmy tego świadomi. Tak też było z Julią. Na początku żyła normalnie, ale z czasem zaczęło ją to przerastać i nawet nie miała pojęcia, w którym momencie to się stało. Miała przy sobie ludzi, których odrzucała. Odrzucała ich. Owszem, oni w pełni nie potrafili jej pomóc, jednak... to Julia nie chciała sobie pomóc. 

Olga Rudnicka podjęła się pisania o poważnym temacie, o którym w gruncie rzeczy słyszy się niewiele. Przyznam szczerze, iż dopóki nie sięgnęłam po tą książkę, nie miałam pojęcia, że istnieje coś takiego jak stalking i jak poważny może być ten problem. Szukając tego słowa w google, otrzymałam taki wynik: 

Stalking – termin pochodzący z języka angielskiego, który oznacza „podchody" lub „skradanie się". Pod koniec lat 80. XX wieku stalking zyskał dodatkowe negatywne znaczenie na skutek nowego zjawiska społecznego, jakim było obsesyjne podążanie fanów za gwiazdami filmowymi Hollywood. Obecnie stalking jest definiowany jako "złośliwe i powtarzające się nagabywanie, naprzykrzanie się, czy prześladowanie, zagrażające czyjemuś bezpieczeństwu".

Swego czasu takie zachowania nie były karalne, ponieważ nie ustanowiono odpowiedniego przepisu. Zmieniło się to dnia 06.06.2011r., gdy weszły w życie prawa dotyczące karalności stalkingu. A co wcześniej? Osoby, które padły ofiarą stalkera, były zdane same na siebie, a przecież policja jest po to, aby jakoś działać, czyż nie? W naszym kraju popełnianych jest wiele wykroczeń czy przestępstw, ale z braku przepisu czy dowód, nic nie można na to poradzić. JA SIĘ PYTAM, GDZIE TU LOGIKA? Owszem, można nad tym polemizować, bo różne przypadki są. Ale weźmy pod uwagę przypadek Julii - była nękana przez ponad rok, a dopiero po dwóch latach od pierwszych kwiatów, ustanowiono jakiś tam przepis. Jednak co z tego, skoro dziewczyna była już na skraju wytrzymania, bo ani ona ani rodzina czy nawet detektyw nie mógł nic zrobić? Ale tylko do pewnego momentu. 

Reasumując, powieść Olgi Rudnickiej jest godna uwagi. Mogłabym nawet napisać, że wszyscy powinni się z nią zapoznać. Wybitna nie jest, jednakże temat jaki podejmuje, zachęca do sięgnięcia po ową pozycję. Moja ocena: 8/10. 

* * * 

Czyżbym nie tylko ja widziała wiosnę za oknem? :)