19. Mistyfikacja - Harlan Coben

wydawnictwo: Albatros

data wydania: 22 września 2010r. (pierwsze wyd. w roku 1990)

tytuł oryginału: Play Dead 

ilość stron: 543

okładka: miękka 

Przeszłość... Boimy się jej. Boimy się, że wspomnienia wrócą w najmniej oczekiwanym momencie i zniszczą wszystko, co udało nam się zbudować. Zniszczą tą kruchą barierę odgradzającą przeszłość i teraźniejszość, a my nie będziemy nawet wiedzieli, w którym momencie to się dzieje. Jednak w końcu dotrze do nas, że coś się stało, że potwory przeszłości powróciły i musimy coś zrobić. Ale nasze działania spowodują lawinę wydarzeń, których nawet się nie spodziewaliśmy. Co teraz? Co zrobić? Trzeba działać...

Laura Ayars jest kobietą powszechnie rozpoznawalną. Jej uroda zapewniła Laurze taki status. Swego czasu robiła karierę jako modelka, jednak szybko przeszła na emeryturę i zajęła się prowadzeniem domu mody. Jej mąż, David Baskin, jest znakomitym koszykarzem. Najlepszym w NBA. Kochają się. Bardzo. Matka Laury nie aprobuje tego związku, więc młodzi w tajemnicy przed wszystkimi wyjeżdżają do Australii, aby tam cieszyć się szczęściem i spędzić swój miesiąc miodowy, który trwa... zaledwie parę dni. David ginie. Utopił się. Jak to możliwe? Nie wiadomo. Pół roku później do Celtics przychodzi gracz równie dobry jak David. Te same ruchy. Te same rzuty. Ale to niemożliwe. Na pewno jakiś człowiek śledził jego karierę i nauczył się tak grać. Tak, na pewno. Jednak jego przyjście przyniosło coś jeszcze. Zaczynają ginąć niewinni ludzie, którzy jedynie bali się przeszłości. Bardzo się bali. I chcieli w końcu ją wyjawić, ale było już za późno. Zginęli. A zabójca wciąż był na wolności...

Uwielbiam Cobena. Co do tego nie można mieć żadnej wątpliwości, skoro zaznaczam to na każdym kroku. Jestem pewna, że w ciągu miesiąca przeczytam już wszystkie jego książki, które do tej pory się ukazały. Dlatego też sięgnęłam po "Mistyfikację". Na samym początku nie wiedziałam, o co w niej chodzi, ponieważ nawet nie pofatygowałam się, by przeczytać opis z tyłu. Zaczęłam czytać. Już od pierwszym stron dało się zauważyć, iż jest to jedna z jego najwcześniej pisanych książek. W gruncie rzeczy Coben ją właśnie napisał jako pierwszą. Jakby porównać jego nowe książki i tą, to styl pozostaje ten sam, aczkolwiek jednak coś się różni. Ale czego spodziewać się po dwudziestukilkuletnim pisarzu?

Książka jest dobra. Nie jest świetna, a dobra. Muszę nawet powiedzieć, że jest przewidywalna, aczkolwiek tylko do pewnego momentu. Koniec naprawdę mnie zaskoczył i mimo tej przewidywalności wiedziałam, że wystarczy poczekać do ostatnich rozdziałów, aby zmienić swoje zdanie. Wierzyłam, że Coben nie napisałby totalnie dennej książki. A raczej wiedziałam to.
Pomysł na "Mistyfikację" był naprawdę dobry, aczkolwiek nie do końca wykorzystany. Autor stworzył wiele zawiłych wątków, jedne rozwinął bardzo dobrze, inne już mniej. Sam wątek mistyfikacji rozwinięty był średnio. Może nie tylko rozwinięty, a pomyślany. Coben nie zastanowił się w pełni nad wszystkimi scenami, co spowodowało dziwne zawirowania zupełnie nie pasujące do reszty. Widać, że autor miał dobry pomysł na dany wątek, zaczął próbować go gdzieś wplątać, ale potem nagle żadnej wzmianki o nim nie ma, jakby nigdy go nie było. Rozumiem, iż dla początkujących autorów nie lada wyzwaniem jest napisanie naprawdę dobrej książki, więc aż tak się nie czepiam. Jednak całokształt wypadł naprawdę dobrze, co nie jest żadną nowością. ;]

Postaci w "Mistyfikacji" są intrygujące. Każda z nich skrywa jakąś tajemnicę, dlatego też pewnie są tak ciekawe. Wszystko co tajemnicze to ciekawe. Nie potrafię tylko stwierdzić, kto jest moim faworytem. Ze względu na koszykówkę, mógłby być to Mark. Stana, brata Davida, mogłabym polubić za jego czarny charakter. Gangsterka i te sprawy... Lubię to. A jeśli już o nim mowa, to Pan K też jest niczego sobie. Już sam pseudonim zastanawia, a jego bezwzględność jest przerażająca. Inne postaci są momentami przewidywalne (jak ja lubię dzisiaj to słowo...), co powoduje natychmiastowe odgadnięcie ich przyszłych czynów czy nawet wyjaśnienie jakichś spraw, które mają zostać wyjaśnione kilkanaście stron później.

Reasumując, mogę śmiało polecić tą powieść. W mojej ocenie wypada 7/10, czyli akurat. Jestem pewna, iż mimo lekkich wad, spodoba się wam ta książka. A jeśli jeszcze ktoś nie miał okazji zapoznać się z Cobenem - koniecznie musi to zrobić. O ile lubi kryminały. ;)